Πριν 2 μήνες γέννησε η γάτα μας η Saiana 3 ζουμπουρλούδικα μωράκια... :) Υπήρχε ποικιλία στα χρώματα και στους χαρακτήρες. Ο Ερμής, η Amelie και ο Άρης. Τα τρία μικρά που κλέψανε την καρδιά μας με τα καμώματά τους...
Ο Ερμής μας είναι ένα Red Point Himalaian σοβαρό αγόρι. :) Τα γαλάζια του τα μάτια τον έκαναν μεγάλο γόη. Όποιος τον είδε από κοντά μαγεύτηκε από την ηρεμία του και την χάρη με την οποία κινείται. Πλέον μένει με την καινούρια του οικογένεια. Πιστός σύντροφος της κυρίας που τον υιοθέτησε. Έχει γίνει αυτοκόλητος. Θέλει συνέχεια να είναι μαζί της, να την προσέχει και να του δίνει σημασία. Πραγματικά η κοπέλα και ο Ερμής ταιριάξανε από την πρώτη αγκαλιά. Μόλις τον έκλεισε στην αγκαλιά της, ο, σχεδόν 2 μηνών τότε, Ερμής αποφάσισε ότι θα τον πρόσεχε για πάντα και έτσι αποκοιμήθηκε στα χέρια της. :) Ερμή μου ξέρω ότι είσαι σε καλά χέρια. Ξέρω ότι εκεί που βρίσκεσαι σε αγαπάνε και σε προστατεύουν από κάθε σκανταλιά που θα θελήσεις να κάνεις. :)
Η πιο μικρόσωμη της παρέας, η μικρή Amelie, είναι ένα απίστευτου χρωματισμού γατί. Ουσιαστικά το λευκό, το γκρί, το μαύρο και το καφέ έχουν ταιριάξει επάνω της, δημιουργώντας ένα φανταστικό μοτίβο, ένα υπέροχο Black tortie tabby. Πραγματικά η Saiana έβαλε πολύ ταλέντο για να δημιουργήσει την μικρή πλανεύτρα. Μικρή και ζουζουνιάρα, πάντα της δίνουμε περισσότερη προσοχή από ότι στα αδέρφια της, με αποτέλεσμα να είναι μια μεγάλη λιχούδα η μικρή κυρία. Προσπαθούσαμε να ακολουθεί η ανάπτυξή της, αυτήν των αδερφών της...... Οπότε... Είναι από τα πιο βολικά γατιά στο φαγητό..:) Πραγματικά δεν θα δυσκολέψει καθόλου τον κύριο που την αγάπησε και θα την πάρει. :) Η Amelie ξέρει να κλέβει καρδιές.. Μόλις κάτσεις έρχεται δίπλα σου, σού κάνει ένα άηχο νιαρ και ξαπλώνει όσο πιο κοντά σου μπορεί.. :) Ποιος μπορεί να της αρνηθεί ένα μεζεδάκι;
Ο πιο παιχνιδιάρης, ίσως, της παρέας, ο Άρης, μόνος που μοιάζει στο χρωμα στην μητέρα του με την Red tabby γούνα του, μας κάνει να χαμογελάμε με τις γαλυφιές του και τα καμώματά του. Προκειμένου να πετύχει το στόχο του, που συνήθως είναι μια μεγάλη αγκαλιά στην οποία θα χουζουρέψει, μπορεί να κάνει τα πάντα... Από το να σε σκουντάει με την πατούσα του, έως το να σου μασουλαει ότι χαρτί διαβάζεις ή να σου χτυπάει το ποντίκι του υπολογιστή... Ήρεμος και άκρως τρυφερός. Μόλις τραβήξει την προσοχή σου, αρχίζει και γουργουρίζει γεμάτος ευτυχία. Κλείνει τα ματάκια του και απολαμβάνει την αγκαλιά που με κόπο έχει κερδίζει, αγριεύοντας συνήθως όποια γάτα νομίζει ότι πάει να διεκδικήσει την θέση του... Αν βρεθεί ένας άνθρωπος να του δώσει λίγη αγάπη, θα τον κάνει σκλάβο του παντοτινό.. :)
Πραγματικά τα μικρά αυτά τα έχω μέσα στην καρδιά μου. Από τον Άδωνή μου δεν έχουν πάρει σχεδόν τίποτε. Ίσως τον υπερβολικά χαδιάρικο χαρακτήρα, το γουργούρισμα, το παράπονο της αγκαλιάς, και ο Ερμής σίγουρα πήρε το χρώμα των ματιών του. Δεν έχουν ούτε τον χαρακτήρα της Saiana. Κάθε ένα έιναι μοναδικό. Λιγότερο ή περισσότερο ναζιάρικο. Λιγότερο ή περισσότερο ζουζούνι. Και τα τρία όμως είναι αξιολάτρευτα.
Οι καλύτερες στιγμές της ημέρας είναι όταν τα παρακολουθώ να παίζουν. Τότε χαμογελάω και ξεχνιέμαι. Τίποτε δεν υπάρχει καλύτερο να συγκριθεί μαζί τους. Είναι η αγάπη που βλέπεις στα μάτια τους που σε κάνει να νιώθεις ότι μπορείς να τους προσφέρεις τα πάντα...
Κάποιοι μπορούν και το κάνουν. Κάποιοι μπορούν αλλά διστάζουν... Κάποιοι δεν έχουν γνωρίσει αυτού του είδους την αγάπη και δεν γνωρίζουν τι χάνουν.. Εσύ;
